Vier Janes in de Jungle

Terwijl jullie in de kou zitten en wij de eerste berichten horen over sneeuw, zitten wij in het nog altijd warme Suriname. Wilma mocht op 3 november terug komen van haar vakantie met haar zus en moeder, om vervolgens met zijn vieren direct door te reizen naar Paramaribo. Er stond ons namelijk een heel avontuur te wachten.
We hadden een trip gepland naar de Voltzberg. Dit is een granieten tafelberg van 240 meter hoog. De dag erop vertrokken we om half 8 vanuit Paramaribo, eenmaal in de bus ontdekten we dat er ook andere Viaa studenten van de Pabo deze trip hadden geboekt. Na een 5 uur durende bus trip over zand- en bauxietwegen kwamen we aan in Bitagron. Na het eten stapten we daar over op een korjaal, wat volgens de leiding ongeveer 3 tot 5 uur kon duren. Dit hing af van de stand van het water. Onderweg konden we dieren spotten, zo vlogen er ara’s en een toekan over het water. Toen het donker werd, zagen we ook nog een kaaiman. We liepen tijdens de bootrit vaak vast op zandbanken en moesten dan uit de boot om deze te duwen. Dit maakte dat wij pas om half 10 aankwamen op Fungu Island. Al snel werden onze hangmatten opgehangen. De gids kwam er nog weer aan met een Tarantula, die we mochten vasthouden.
De volgende dag werden we gewekt door de zonsopgang en Janieke kon de aapjes zien vanuit haar hangmat. Vanuit de leiding overlegd om deze dag naar de watervallen te gaan, in plaats van direct naar de Voltzberg. Dit vonden wij een goed idee, want we waren nogal moe. We maakten ons klaar voor een wandeling naar de Raleighvallen en gingen daar een poosje zwemmen. Daar hebben we een poos in de waterval gezeten en daarna zijn we weer terug gewandeld. We hoorden ditmaal de ara’s, maar omdat deze hoog in de boom zaten konden we ze niet zien. ’s Avonds konden we in gewone bedden slapen om ons voor te bereiden op de trip naar Voltzberg.
De meesten van ons genoten van een goede nachtrust en ’s ochtends moesten we op tijd vertrekken om te gaan lopen naar de Voltzberg. Dit was ongeveer een afstand van 10 kilometer. Onderweg zijn we nog op zoek gegaan naar een rotshaan, die we gezien hebben. Uiteindelijk kwamen we aan bij de voet van de berg en begonnen we de berg te beklimmen. Dit ging met tussenpozen, omdat de berg erg steil is. Op sommige punten kon je je vasthouden aan een touw. Steeds als je om je heen keek, werd het uitzicht mooier. Totdat we eenmaal bovenin waren en je kon genieten van het uitzicht. We zagen al donkere wolken aankomen en we zetten snel de tenten op. Ondertussen maakten we nog wat foto’s van het prachtige uitzicht. Van de zonsondergang konden wij niet veel zien, omdat het erg bewolkt was. De donkere luchten kwamen steeds dichterbij en op den duur begon het te regenen, waardoor iedereen in de tent kroop. Maar tot onze grote verbazing was onze tent lek en door de harde wind waren de raampjes van de tent niet te sluiten, waardoor het in de tent regende. Toen besloten Ilse en Wilma om hun bikini’s aan te doen en buiten een regendansje te maken, het was een lekkere douche en we waren heerlijk opgefrist. We hadden trommels met avondeten meegekregen, maar dit viel niet helemaal in de smaak. Hierdoor waren onze kaneelkoekjes ineens zeer geliefd. De nacht duurde lang, want niemand kon slapen op de harde granieten vloer.
’s Ochtends zagen we zelfs blauwe plekken van het liggen op de yogamatjes. Helaas was er weinig zichtbaar van de zonsopgang door de mist. We vertrokken weer naar beneden, maar door de regenval was de ondergrond erg glad geworden, waardoor verschillende mensen vielen. We liepen stevig door en bij aankomst van op het Fungu island, kregen we snel een maaltijd. Daar ontdekten we bij verschillende mensen veel teken, zo had Janieke er 3 op haar benen en armen. Vervolgens begonnen we aan de terugreis naar Paramaribo. Daar kwamen we ongeveer om 23:30 uur weer aan en waren we moe van de indrukken van het weekend.
De volgende dag vertrokken wij weer naar Nickerie om ons klaar te maken voor een nieuwe stageweek.
Afgelopen weekend hebben Ilse en Wilma, Janieke naar het vliegveld gebracht om haar moeder, zusje en vriend te ontvangen in Suriname. Janieke geniet nu van een welverdiende vakantie, terwijl Mariska, Ilse en Wilma aan het stagelopen zijn. We proberen nu zoveel mogelijk opdrachten af te ronden, zodat we vanaf december naar andere afdelingen kunnen gaan. We mogen daarbij kiezen uit de kinderafdeling, operatiekamer en spoedeisende hulp. Komend weekend hebben we een rustig weekend, waarin hopelijk Janieke zich weer bij ons voegt. Daarna zullen we gauw weer een blog online zetten!

Veel liefs uit Su
Wilma, Ilse, Janieke en Mariska